Κανονική μορφή ενός αριθμού:

Μπορώ στο β-αδικό σύστημα να φέρω οποιονδήποτε αριθμό Α στην μορφή:

$$ A = \pm 0.d_1d_2d_3d_4...d_k \cdot β^λ $$

όπου $λ\in\mathbb{Z},\hspace{0.2cm} b_1 \neq 0,\hspace{0.2cm} d_i \in \{ 0, 1,..., β-1 \}$.

ΙΔΕΑ: “Σπρώχνω” την υποδιαστολή δεξιά από το αριστερότερο 0.

π.χ. $0123.740$ στο $β = 10 \Rightarrow 0.12374 \cdot 10^3$ (Το 3 στον εκθέτη είναι θετικό εφόσον “σπρώχνω” προς τα αριστερά)

Άρα: $123.74 = + 0.12374 \cdot 10^3$

π.χ. $(0.00276)_{10} = 0.276 \cdot 10^-2$

Το πρώτο μη μηδενικό στην κανονική μορφή, δηλαδή το $d_1$ λέγεται το πρώτο σημαντικό ψηφίο

ΙΔΕΑ: Ο υπολογιστής αποθηκεύει μόνο κανονικές μορφές σε κάποιο $f_i(x)$. Άρα αποθηκεύει τα ψηφία $d_1,d_2,d_3,...,d_p$ έως κάποιο k (δεν μπορεί να αποθηκέυσει άπειρα). Αυτό το p λέγεται ακρίβεια του υπολογιστή.

Και αποθηκέυει την δύναμη του $β$ η οποία μπορεί να παίρνει τιμές από ένα $L$ έως ένα $U$.

Άρα τελικά ο υπολογιστής αποθηκεύει τους αριθμούς:

$\pm .d_1d_2d_3...d_p \cdot β^λ$ , όπου $L\leq λ\leq U,\hspace{0.2cm} d_1 \neq 0,\hspace{0.2cm} d_i \in \{ 0, 1,..., β-1 \}$.